نور الهی

بسم الله الرحمن الرحیم

جابرین عبدالله گوید : وارد مسجد شدم و علی (علیه السلام) را ملاقات کردم.

علی (علیه السلام) فرمود : تعجب می کنم از کسی که این آیه را بخواند و معنایش را درک نکند.

گفتم: کدام آیه؟

حضرت آیه را خواندند:

{ اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ } نور/35

و فرمودند: (مشکاه) محمد (ص) است.

(مصباح) من هستم.

(زجاجه) حسن و حسین هستند.

(کوکب درّی) علی بن الحسن است.

(شجره مبارکه) محمدبن علی است.

(زیتونه) جعفربن محمد

(لا شرقیه)موسی بن جعفر

( لا غریبه) علی بن موسی الرضا

(یکاد زیتها) محمد بن علی

( لم تمسه نار) علی بن محمد

(نور علی نور) حسن بن علی

(یهدی الله لنوره من یشا) مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) است.